Łojotokowe zapalenie skóry – leki działają skutecznie!

Stosowane na łojotokowe zapalenie skóry leki są podstawą walki z chorobą. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę z ostrożnego ich doboru. Najlepiej byłoby udać się do lekarza, który przepisze skuteczne szampony, płyny oraz leki doustne – o ile ich stosowanie będzie konieczne. Warto także zwrócić uwagę na preparaty dostępne bez recepty. One także mogą pomóc w ograniczeniu objawów łojotokowego zapalenia skóry.

Łojotokowe zapalenie skóry – leki na receptę do stosowania zewnętrznego. Jakie substancje zawierają?

Jeśli chodzi o łojotokowe zapalenie skóry, leki dostępne bez recepty nie zawsze się sprawdzają. Wówczas z pomocą przychodzą leki do stosowania miejscowego, wydawane wyłącznie z przepisu lekarza. W poniższej tabeli scharakteryzowano najczęściej występujące w nich substancje czynne.

Cyklopiroksolamina Jest to substancja o działaniu przeciwgrzybiczym, zwalczająca grzyby z rodzaju Malassezia furfur, będące przyczyną ŁZS. Wykazuje również właściwości przeciwzapalne. Można ją znaleźć w szamponach leczniczych oraz płynach. Od nich przeważnie rozpoczyna się terapię owłosionej skóry głowy, ze względu na dość dobrą tolerancję i niższe ryzyko działań niepożądanych w stosunku do innych leków.
Klobetazol Należy do glikokortykosteroidów miejscowych. Najważniejsze działanie klobetazolu polega na zwalczaniu stanu zapalnego oraz świądu. Ze względu na duże ryzyko skutków ubocznych, stosowany jest tylko do krótkotrwałego leczenia ŁZS w sytuacji, gdy nie udaje się osiągnąć poprawy innymi środkami. Przeznaczony jest do użytku zewnętrznego, w postaci maści lub kremów.
Takrolimus Takrolimus jest miejscowym inhibitorem kalcyneuryny, stosowanym przede wszystkim w terapii atopowego zapalenia skóry u dzieci i dorosłych. Maść z 0,1% takrolimusem okazuje się skuteczna także w leczeniu ŁZS, dzięki swojemu działaniu przeciwgrzybiczemu na Malassezia furfur oraz przeciwzapalnemu.
Seborh - zestaw

SEBORH
DOMOWE SPOSÓB NA ŁZS KUP TERAZ

Leki na ŁZS do stosowania miejscowego zwykle pozwalają na łatwe opanowanie choroby. Gdy tak się jednak nie dzieje, pozostaje wówczas leczenie ogólnoustrojowe.

Łojotokowe zapalenie skóry – leki doustne na receptę

Jeśli cierpimy na łojotokowe zapalenie skóry, leki doustne także mogą zostać nam przepisane. Są to najczęściej leki o działaniu przeciwgrzybiczym, jak np. itrakonazol, dostępny w formie kapsułek. Itrakonazol hamuje działanie enzymu odpowiadającego za biosyntezę ergosterolu, składnika występującego w błonie komórkowej grzyba, co prowadzi do zaniku jej funkcji. W efekcie dochodzi do obumierania grzybów. Inne leki do stosowanie doustnego, jakie może zalecić lekarz, to retinoidy lub antybiotyki.

natalia cholak kosmetologDoustne leki na łojotokowe zapalenie skóry muszą być stosowane zgodnie z zaleceniami lekarza, który je przepisał. Zazwyczaj zaleca się ich stosowanie przez minimum kilka tygodni, ale w ostrzejszym przebiegu choroby nawet kilka miesięcy. Leków nie należy odstawiać przedwcześnie, ponieważ ryzykuje się wówczas nawrotem chorobymówi Natalia Cholak, kosmetolog Clinica Cosmetologica.

Łojotokowe zapalenie skóry – leki bez recepty

ŁZS leki bez recepty

Leki na ŁZS mogą być również dostępne bez recepty. Można sięgać po nie wówczas, gdy objawy schorzenia nie są zbyt mocno zaawansowane. Mowa tu o szamponach z ketokonazolem, żelach lub aerozolach z flutrimazolem czy kremach zawierających klotrimazol. Bez recepty dostaniemy też kremy z hydrokortyzonem, jednak nie powinniśmy stosować ich zbyt długo.

Na co dzień, przy łagodnej postaci choroby lub jako uzupełnienie leczenia ŁZS, możemy stosować preparaty zawierające takie składniki, jak:

  • siarczek selenu – jest to substancja wykazująca działanie cytostatyczne na komórki naskórka, przeciwgrzybicze i antybakteryjne. Skutecznie redukuje łuszczenie oraz łojotok,
  • pirokton olaminy – charakteryzuje się właściwościami przeciwgrzybiczymi, ale również przeciwzapalnymi i przeciwbakteryjnymi. Nie sposób odmówić jej także działania silnie przeciwłojotokowego,
  • ichtiol – ma działanie podobne do dziegci: zmniejsza stany zapalne, normalizuje łuszczenie naskórka i zmniejsza świąd skóry. Hamuje rozwój bakterii i grzybów, przy czym biała odmiana ichtiolu ma silniejsze działanie przeciwgrzybicze, niż ciemna,
  • siarka – działa przeciwgrzybiczo oraz antybakteryjnie i reguluje aktywność gruczołów łojowych, zmniejszając łojotok. Poza tym usprawnia złuszczanie naskórka, zmniejsza stany zapalne i korzystnie wpływa na regenerację tkanek.

Są to popularne składniki szamponów przeciwłupieżowych, płynów i emulsji przeznaczonych do pielęgnacji skóry głowy z ŁZS. Warto je wybierać z uwagi na działanie dostosowane do potrzeb skóry. Przede wszystkim nie oczyszczają jej zbyt agresywnie ani nie obciążają. Pomagają ją nawilżyć, co jest ważne dla odbudowania bariery naskórkowej, a także dla złagodzenia uczucia świądu. Usprawniają też złuszczanie martwego naskórka. Często zawierają składniki pochodzenia naturalnego, które pozytywnie wpływają na kondycję skóry.

Nie sposób nie zauważyć, że bez recepty dostępne są także różne suplementy. Bardzo ważne są kwasy tłuszczowe omega-3, gdyż mają duży wpływ na skórę. Ich niedobór może objawiać się łojotokiem, nadmiernym łuszczeniem skóry oraz jej zwiększoną skłonnością do podrażnień. Dostarczanie sobie składników takich, jak cynk czy witaminy z grupy B również może okazać się pomocne przy łojotokowym zapaleniu skóry.

Seborh – dermokosmetyki na łojotokowe zapalenie skóry głowySeborh - zestaw

Seborh to zestaw trzech preparatów do pielęgnacji owłosionej skóry głowy z ŁZS, składający się z szamponu, emulsji i płynu. Umożliwia kompletną pielęgnację w tym schorzeniu, nie zaogniając jego objawów. Specjalnie skomponowane składy dermokosmetyków Seborh odpowiadają na specyficzne potrzeby skóry.

  • Szampon z siarczkiem selenu i ichtiolem oczyszcza i działa przeciwgrzybiczo. Dodatkowo zawiera komponenty takie, jak pantenol, alantoina i betaina, które poprawiają nawilżenie skóry oraz wspierają gojenie jej podrażnień i zmniejszają świąd.
  • Emulsja z piroktonem olaminy i siarką delikatnie złuszcza naskórek i przeciwdziała łojotokowi. Oprócz tego ma dobre działanie nawilżające i łagodzące świąd, co zawdzięcza innym obecnym w niej składnikom – takim jak mocznik, kwas mlekowy, NMF, olej z czarnuszki.
  • Płyn do skóry głowy zaleca się stosować co drugi dzień – na przemian z emulsją. Jego działanie usprawnia procesy złuszczania naskórka, jak i przywraca skórze dobre nawilżenie. W składzie płynu można znaleźć m.in. kwas glikolowy, kwas jabłkowy, glukonolakton. Warto zauważyć, że płyn zawiera również składniki pozytywnie wpływające na ukrwienie skóry głowy i pobudzające porost włosów: argininę, ekstrakt z rozmarynu, ekstrakt z miłorzębu.

opinia-ikonkaZamieniłam swoje kosmetyki do pielęgnacji włosów na Seborh. Dzięki nim już od miesiąca nie mam nawrotu łojotokowego zapalenia skóry, a borykałam się z nim bez przerwy przez kilka latpisze pani Kornelia z Rzeszowa

opinia-ikonkaStosowałam już różne leki na ŁZS głowy, nawet sterydowe, ale nigdy nie udało mi się osiągnąć długotrwałej poprawy. Postanowiłam poszukać bardziej naturalnych sposobów. Moim odkryciem okazał się zestaw Seborh. Odkąd go stosuję, ŁZS już mi tak nie dokucza. Oczywiście biorę też leki zapisane przez lekarza, ale dopiero po zmianie pielęgnacji moja skóra głowy zaczęła wyglądać w końcu lepiejpisze pani Krystyna z Sędziszowa Małopolskiego

Podsumowanie

W ŁZS leki są nieodłącznym elementem terapii. Dlatego w sytuacji, gdy podejrzewamy u siebie tę chorobę, w pierwszej kolejności udajmy się do specjalisty. W kwestii leczenia najlepiej zaufać lekarzowi, który nie tylko odpowiednio zdiagnozuje chorobę, ale też dobierze właściwe leki. Jeśli zaś objawy ŁZS są nam znane, gdyż przechodziliśmy je już wcześniej, i nie są zbyt zaawansowane, możemy przetestować dostępne na łojotokowe zapalenie skóry leki bez recepty. Bezwzględnie musimy przy tym przestrzegać używania ich zgodnie ze wskazówkami zawartymi w ulotce, a przy braku poprawy – niezwłocznie udać się do dermatologa. Dodatkowo jako wsparcie leczenia powinniśmy zadbać o pielęgnację dermokosmetykami dedykowanymi ŁZS. Prawidłowe oczyszczanie, jak i nawilżanie skóry jest niezbędne dla przywrócenia jej dobrej kondycji.

Seborh - zestaw

SEBORH
DERMOKOSMETYKI NA ŁZS BEZ RECEPTY KUP TERAZ

FAQ

1. Jak długo mogą być stosowane na łojotokowe zapalenie skóry leki dostępne bez recepty?

Leki bez recepty należy stosować zgodnie z zaleceniami na ulotce. Szamponów z ketokonazolem można używać 2 razy w tygodniu przez 2-4 tygodnie. Ponieważ skóra głowy z ŁZS wymaga częstszego mycia, warto wyposażyć się w dodatkowy szampon nadający się do stosowania na co dzień, zawierający siarczek selenu (np. Seborh). Dość problematyczne są sterydy. Używanie ich przez długi czas może narazić skórę na skutki uboczne, dlatego nawet dostępne bez recepty kremy z hydrokortyzonem nie powinny być stosowane dłużej niż tydzień, a jeśli są aplikowane na skórę twarzy, maksymalnie 3 dni.

2. Po jakim czasie leki na ŁZS zaczną przynosić efekty?

Na pytanie o to, po jakim czasie pojawią się efekty stosowania leków na ŁZS, nie da się odpowiedzieć w jednoznaczny sposób. Wiele zależy bowiem od stanu wyjściowego skóry. Z reguły jednak satysfakcjonujące efekty mogą pojawić się już po około dwóch, trzech tygodniach leczenia. Dla potrzymania efektów zaleca się równocześnie stosować odpowiednią pielęgnację.

3. Leki na łojotokowe zapalenie skóry – kiedy stosuje się zewnętrzne, a kiedy doustne?

Wszystko zależy od stopnia nasilenia choroby. W łagodniejszych przypadkach wystarczy leczenie miejscowe, uzupełnione właściwą pielęgnacją skóry. W cięższych przypadkach ŁZS wskazane jest leczenie doustne lekami przeciwgrzybiczymi.


Bibliografia

1. Buczek A, Wcisło Dziadecka D i in.: Co nowego w etiopatogenezie i leczeniu łojotokowego zapalenia skóry. Post N Med, 49-54, 2018
2. Brzezińska-Wcisło L, Wcisło-Dziadecka D, Lis-Święty A, Trzmiel D: Łupież i łojotokowe zapalenie owłosionej skóry głowy-patogeneza, obraz kliniczny oraz aspekty terapeutyczne. Post Dermatol Alergol, 2: 59-64, 2007
3. Bukvic Mokos Z, Kralj M, Basta-Juzbasic A, Lakos Jukic I: Seborrheic dermatitis: an update. Acta Dermatovenerol Croat, 20: 98-104, 2012
4. Schwartz R.A., Janusz C.A., Janniger C.K.: Seborrheic dermatitis: an overview. Am. Fam. Physician, 74: 125–130, 2006
5. Baran E, Szepietowski J, Maleszka R i in.: Łojotokowe zapalenie skóry i łupież: konsensus postępowania terapeutycznego. Wytyczne rekomendowane przez Polskie Towarzystwo Dermatologiczne. Dermatol Klin, 8: 229-234, 2006

4/5 - (1 vote)